Wewnętrzna rola ONZ – II

Sri Chinmoy wygłosił ten wykład w biurze ONZ w Genewie, 16 czerwca 1980 r.

    Wewnętrzną rolą ONZ jest nieskalane marzenie. Wewnętrzną rolą ONZ jest nieustępliwa determinacja. Wewnętrzną rolą ONZ jest nieustanna obietnica. Wewnętrzną rolą ONZ jest bezbłędny postęp. Wewnętrzną rolą ONZ nieśmiertelna satysfakcja. Modlitwa i medytacja są najwyższej wagi, jeżeli chcemy manifestować wewnętrzna rolę ONZ.

    Wewnętrzną rolą ONZ jest śmiech i płacz – wewnętrzny płacz i zewnętrzny uśmiech – a ten wewnętrzny płacz i zewnętrzny uśmiech muszą być udoskonalone. Wewnętrzny płacz musi być prawdziwy, a zewnętrzny uśmiech musi być uduchowiony. Wewnętrzny płacz musi osiągnąć najwyższy szczyt. Zewnętrzny uśmiech musi być oświecony i zarazem spełniony, musi dotrzeć do wszystkich zakątków świata.  

    Wewnętrzną rolą ONZ jest połączenie z nieśmiertelną siłą nieskończonego pokoju, który przenika uniwersum. To siła buduje, a nie niszczy. Jest to siła pokoju, który przenika naszą wewnętrzną istotę, a także nasze zewnętrzne życie. Pokój ten jest zarazem zachwytem. Rozwija się powoli, nieustannie i bezbłędnie na drodze do wielkiego i ostatecznego przeznaczenia.

    Wewnętrzna rola ONZ mówi nam, że obowiązek i odpowiedzialność należy ujrzeć w innym świetle. Każdy członek ONZ ma istotny obowiązek i odpowiedzialność. Dzięki naszej modlitwie i medytacji zdajemy sobie sprawę, że obowiązek to nic innego, jak dobra sposobność i że ta sposobność jest inną nazwą przywileju. Służyć zatem unikalnym możliwościom ONZ oznacza być pobłogosławionym złotymi sposobnościami i owocnymi przywilejami.

    Wewnętrzna rola ONZ mówi nam, że sukces jest ulotny, podczas gdy postęp trwa wiecznie. Mówi nam, że sukces na planie fizycznym, witalnym czy umysłowym nie może zaprowadzić nas do ostatecznego Celu; jedynie postęp powoli i bezbłędnie prowadzi nas do naszego ostatecznego Celu. Kiedy zaś osiągniemy ostateczny Cel, odkryjemy przesłanie, aby iść naprzód, bowiem ten ostateczny Cel nie jest niezmiennym punktem; jest zawsze w procesie przekształcania własnej rzeczywistości.

    Wewnętrzna rola ONZ pomaga nam odkryć unikalną modlitwę, modlitwę nad modlitwami. W każdym momencie musimy modlić się nie o możliwość  zwyciężenia, ale służenia, bo tylko służąc wyzwolimy rzeczywistość jedności    w świecie i dookoła świata. Musimy modlić się nie o możliwość prowadzenia lub po prostu podążania za kimś, lecz o stanie się nierozłączną częścią społeczności narodów. Razem wszystkie narody zanurzą się jak najgłębiej, pomaszerują jak najszybciej i wzlecą jak najwyżej.